Pięciolatek ma przede wszystkim głowę pełną pomysłów. Trzeba pamiętać, że rozwój każdego dziecka przebiega w sposób dla niego charakterystyczny, z indywidualnym temperamentem i możliwościami.
I ROZWÓJ SPOŁECZNY I EMOCJONALNY:
stabilny emocjonalnie
przyjacielski
chętny do współpracy
samodzielnie wymyśla zabawy
chętnie bawi się z dziećmi
zależy mu na uznaniu innych, jest wrażliwy na opinie dorosłych, liczy się z ich oceną zarówno pozytywną, jak i krytyczną
okazuje uczucia, okazuje empatię w stosunku do innych, pojawia się współczucie
stara się realizować cel, który sobie postawił
rozumie dowcipy, żarty, kłamstwa
bawi się w dom, zaczyna odgrywać role
zabawa staje się okazją do nawiązywania i rozwoju kontaktów społecznych z rówieśnikami
staje się coraz bardziej zdolny do zabaw zespołowych
chce być pomocny
pojawiają się takie emocje, jak: duma, wstyd, poczucie winy, zazdrość, zakłopotanie.
II ROZWÓJ FIZYCZNY I MOTORYCZNY:
swobodnie chodzi i biega
opanowuje czynności złożone: bieg i skok, bieg i kopniecie piłki, chwyt i rzut piłką
rozróżnia prawą i lewą stronę
rysuje postać człowieka
używa sztućców, kroi nożem
wiąże buty
wycina nożyczkami po linii
skacze na skakance
koloruje obrazki, nie wykraczając poza linie
skacze naprzemiennie na jednej i na drugiej nodze
traci pierwsze mleczki.
III ROZWÓJ INTELEKTUALNY:
mowa płynna i poprawna
lubi argumentować, używając słów: ponieważ, dlatego, że
używa form gramatycznych, zna dużo wyrazów, tworzy własne opowiadania
może czytać pojedyncze litery lub słowa
rozpoznaje podstawowe kolory i nazywa je
zapamiętuje adresy i numery telefonów
rozumie znaczenie przeciwieństw i podobieństw
rozumie znaczenie następstw czasu: dziś, jutro, rano, wieczorem
zaczyna liczyć przedmioty
kopiuje figury geometryczne
wyodrębnia głoski na początku wyrazu
zaczyna dzielić wyrazy na sylaby
utrzymuje tonację, rytm i melodię.
CO MOŻESZ ZROBIĆ JAKO RODZIĆ, ABY WSPIERAĆ ROZWÓJ DZIECKA?
okazuj bezwarunkową miłość oraz wyrażaj swoją miłość słowami
bądź przykładem w takich sytuacjach, jak konflikty interpersonalne, pokazuj swoim zachowaniem, jak je rozwiązywać bez agresji
ograniczaj przywileje i wprowadzaj zasady, dzięki którym wyznaczysz granice zachowania dziecka
podkreślaj pożądane zachowania, takie jak: sprzątanie czy wyrażanie złości bez wybuchu agresji
pomagaj dziecku poznać siebie i nazwać uczucia własne oraz innych osób
pobudzaj dziecko do okazywania empatii i ucz je do robienia czegoś dla innych ludzi
pokazuj dziecku, gdzie może szukać pomocy w trudnej sytuacji
pokazuj, jak przejąć odpowiedzialność za swoje zachowanie
akceptuj błędy oraz niepowodzenia i stwarzaj szansę do poprawy.
Artykuł: Aneta Buczkowska "Doradca dyrektora przedszkola"/czerwiec 2012